Kim była Barbara Cylejska?
Pochodzenie i rodzina
Barbara Cylejska, postać historyczna budząca do dziś wiele emocji, urodziła się pomiędzy rokiem 1390 a 1395 w wpływowej rodzinie szlacheckiej. Jej ojcem był Herman II Cylejski, a matką Anna von Schaunberg, co umiejscawiało ją w kręgu europejskiej arystokracji. Ta linia rodowa, znana również jako dynastia cylejska, posiadała znaczące wpływy w regionach dzisiejszej Słowenii, Chorwacji i Austrii, co stanowiło solidny fundament dla przyszłych, ambitnych posunięć politycznych. Jej pochodzenie z tak prominentnego rodu otworzyło jej drzwi do dworów królewskich i cesarskich, przygotowując grunt pod jej przyszłą rolę w historii Europy Środkowej. Choć fakty dotyczące jej wczesnego życia są skąpe, jasne jest, że wychowywała się w środowisku kształtującym umiejętności dyplomatyczne i polityczne, które miały jej później służyć.
Małżeństwo z Zygmuntem Luksemburskim
Kluczowym momentem w życiu Barbary Cylejskiej było jej małżeństwo z potężnym władcą, Zygmuntem Luksemburskim. Związek ten, zawarty w 1408 roku, połączył wpływy dynastii cylejskiej z potęgą Luksemburgów, którzy panowali nad Królestwem Czech, Węgier i Niemiec, a w późniejszym okresie Zygmunt został również cesarzem Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Małżeństwo to było burzliwe, naznaczone wzajemnymi zdradami, co jednak nie przeszkodziło im w budowaniu wspólnej, choć skomplikowanej, historii. Z tego związku narodziła się jedyna córka, Elżbieta Luksemburska, która stała się dziedziczką olbrzymich posiadłości i kluczową postacią w europejskiej polityce dynastycznej. Zygmunt Luksemburski, żonaty wcześniej z Marią Andegaweńską, widział w Barbarze nie tylko towarzyszkę życia, ale i partnerkę w dążeniach politycznych, choć ich relacja często balansowała na granicy konfliktu.
Barbara Cylejska: władczyni i regentka
Polityczne ambicje i władza
Barbara Cylejska nie była postacią, która zadowalała się rolą biernej małżonki. Jej polityczne ambicje były znaczące, a inteligencja i zamiłowanie do życia często szły w parze z umiejętnością prowadzenia gry politycznej. Władała kilkoma językami, w tym słoweńskim, niemieckim i łaciną, co ułatwiało jej komunikację na międzynarodowej arenie. Jej aktywność polityczna przejawiała się przede wszystkim w okresach, gdy pełniła rolę regentki. Była regentką Węgier i Chorwacji w latach 1412-1414, 1416-1418 oraz 1431-1433, a także przez kilka miesięcy w 1437 roku sprawowała regencję w Czechach. W tym czasie aktywnie interesowała się sprawami politycznymi i gospodarczymi, wykazując się przywódczymi zdolnościami. Jej zaangażowanie w politykę, w tym współzałożenie Zakonu Smoka, świadczy o jej silnej woli i chęci wpływania na losy państw.
Wygnanie i ostatnie lata
Po śmierci męża, Zygmunta Luksemburskiego, 9 grudnia 1437 roku, los Barbary Cylejskiej przybrał dramatyczny obrót. Jej córka, Elżbieta Luksemburska, oraz jej mąż, Albrecht II Habsburg, widząc w Barbarze potencjalne zagrożenie dla swoich interesów lub po prostu nie życząc sobie jej dalszego wpływu na politykę, wygnani ją z Węgier. Nie mogąc liczyć na wsparcie rodziny, Barbara znalazła schronienie w Polsce, gdzie otrzymała od króla Władysława II Jagiełły zamek i ziemię sandomierską. Choć jej życie na dworze polskim mogło wydawać się spokojniejsze, nie zakończyło się to jednak wyciszeniem. Ostatnie lata życia spędziła w Mělníku w Czechach, gdzie pogłębiła swoje zainteresowania okultyzmem i alchemią, co stanowiło pewien kontrast do jej wcześniejszej politycznej aktywności. Pod koniec życia, jak podają niektóre źródła, miała się nawrócić i prosić o spowiednika, co może świadczyć o wewnętrznych rozterkach i poszukiwaniu ukojenia. Została pochowana w katedrze św. Wita w Pradze.
Dziedzictwo i kontrowersje
Przydomek 'niemiecka Messalina’
Jednym z najbardziej trwałych i kontrowersyjnych elementów dziedzictwa Barbary Cylejskiej jest jej przydomek – „niemiecka Messalina”. Przydomek ten, nawiązujący do rzymskiej cesarzowej słynącej z rozwiązłości, przylgnął do Barbary ze względu na jej liczne romanse i swobodę obyczajową, która często wykraczała poza ówczesne normy. Nie przejmowała się zasadami wiary, a nawet drwiła z chrześcijańskiej duchowości, co budziło oburzenie wśród konserwatywnych kręgów dworskich i kościelnych. Jej zamiłowanie do życia i uroda, choć często podkreślane, w połączeniu z jej postawą wobec konwenansów, doprowadziły do powstania legendy postaci skandalizującej i rozwiązłej, która przyćmiła jej osiągnięcia polityczne i intelektualne.
Potomkowie i rola w historii
Pomimo kontrowersji, dziedzictwo Barbary Cylejskiej jest znaczące i wielowymiarowe. Jej jedyna córka, Elżbieta Luksemburska, była kluczową postacią w europejskiej polityce dynastycznej, a jej potomkowie odegrali ważną rolę w historii Europy. Barbara Cylejska przeżyła męża, zięcia i jedyną córkę, co samo w sobie jest niezwykłe w kontekście epoki. Jej związek z Zygmuntem Luksemburskim miał wpływ na kształtowanie polityki w Europie Środkowej przez dekady. Warto również pamiętać o jej udziale w współzałożeniu Zakonu Smoka, prestiżowego stowarzyszenia rycerskiego, które miało znaczenie nie tylko militarne, ale i polityczne. Choć przydomek „niemiecka Messalina” często dominuje w jej wizerunku, dziedzictwo Barbary Cylejskiej obejmuje również jej rolę jako królowej Węgier, Czech i Niemiec, cesarzowej Rzymskiej oraz aktywnej politycznie regentki, której wpływy sięgały daleko poza jej osobiste życie.
Galeria i ciekawostki o Barbarze Cylejskiej
Kalendarium historyczne
- ok. 1390-1395: Narodziny Barbary Cylejskiej.
- 1408: Ślub z Zygmuntem Luksemburskim.
- 1412-1414, 1416-1418, 1431-1433: Okresy pełnienia funkcji regentki Węgier i Chorwacji.
- 1437: Krótki okres pełnienia funkcji regentki Czech.
- 9 grudnia 1437: Śmierć Zygmunta Luksemburskiego.
- 1437: Wygnanie z Węgier przez córkę Elżbietę i zięcia Albrechta II Habsburga.
- Po wygnaniu: Schronienie w Polsce, otrzymanie ziemi sandomierskiej.
- 11 lipca 1451: Śmierć w Mielniku.
- Po śmierci: Pochówek w katedrze św. Wita w Pradze.
Czy wiesz, że…
…Barbara Cylejska, znana ze swojej inteligencji i urody, władała kilkoma językami, w tym słoweńskim, niemieckim i łaciną, co stanowiło znaczącą przewagę w kontaktach dyplomatycznych? Jej zamiłowanie do życia i swoboda obyczajowa, która przyniosła jej niesławny przydomek „niemieckiej Messaliny”, kontrastowały z jej zaangażowaniem w politykę i sprawowanie regencji nad ważnymi europejskimi królestwami. Mimo burzliwego małżeństwa z Zygmuntem Luksemburskim, z którym oboje się wzajemnie zdradzali, Barbara była współzałożycielką prestiżowego Zakonu Smoka, świadcząc o swojej aktywności i wpływie na ówczesne elity. Po śmierci męża została wygnana przez własną córkę, Elżbietę Luksemburską, i znalazła schronienie w Polsce, a ostatnie lata życia spędziła w Mělníku, gdzie według niektórych źródeł interesowała się okultyzmem i alchemią. Co ciekawe, Barbara Cylejska przeżyła swojego męża, zięcia i jedyną córkę, co jest rzadkością w historii panujących dynastii. Jej pochówek w katedrze św. Wita w Pradze podkreśla jej rangę jako postaci historycznej, której życie, mimo licznych kontrowersji, miało znaczący wpływ na losy Europy Środkowej.
Dodaj komentarz